Polacy pracujący za granicą

ziałalności gospodarczej: transport zarobkowy transport niezarobkowy ? prowadzony na potrzeby własne według kryterium terytorialnego krajowy transport drogowy ? transport zarobkowy charakteryzujący

Polacy pracujący za granicą

Typy transportu drogowego

Typy transportu drogowego

Ustawa o transporcie drogowym10 w rozdziale 1, art. 4 wprowadza podziały transportu drogowego:

według kryterium działalności gospodarczej:
transport zarobkowy
transport niezarobkowy ? prowadzony na potrzeby własne
według kryterium terytorialnego
krajowy transport drogowy ? transport zarobkowy charakteryzujący się tym, że całość przewozów odbywa się przy zastosowaniu pojazdów samochodowych lub zespołów pojazdów zarejestrowanych w kraju, na drodze, której początek, koniec oraz trasa przejazdu znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
międzynarodowy transport drogowy ? podobne wymagania, jak w transporcie krajowym z tą różnicą, że punkt początkowy lub docelowy może znajdować się poza granicami kraju.

Transport drogowy może być częścią składową mieszanych gałęzi transportu, takich jak: transport kombinowany, transport bimodalny, transport multimodalny, transport intermodalny, czy też transport współmodalny. Jest również elementem transportu miejskiego.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Transport_drogowy


Przewóz pracowników za granicę

Chociaż istnieje wiele możliwości co do transportu pracowników do takich krajów, jak Niemcy czy Francja, większość osób wykorzystuje przewozy busami. W porównaniu z innymi środkami transportu takimi, jak kolej czy przelot samolotem, transport busem jest naprawdę tani. Pozwala to na zminimalizowanie kosztów, które wliczają się w koszt takiej eskapady. Dla osób wyjeżdżających do pracy ma to bardzo duże znaczenie, więc nic dziwnego, że to właśnie busy są najpopularniejsze wśród podróżujących za pracą. Co więcej, transport busem jest bardzo opłacalny również z tego względu, że obecnie możemy znaleźć oferty wyjazdów krajowych i zagranicznych startujące właściwie z większości sporych ośrodków miejskich, jak na przykład z miast wojewódzkich.


Historia konstrukcji autobusu

Poprzednikami autobusów w drogowym transporcie pasażerskim były dyliżanse i omnibusy ciągnięte przez konie. W niektórych krajach (Wielka Brytania i Francja) już w XIX wieku rozpowszechniły się także omnibusy o napędzie parowym, jednak konieczność wożenia dużych masowo i objętościowo zapasów wody oraz paliwa nie sprzyjały rozwojowi konstrukcji tych pojazdów. W Anglii w 1865 rozwój parowych omnibusów zablokowała tzw. ustawa o czerwonej fladze (Red Flag Act), praktycznie zakazująca ich używania.

Wynalezienie silnika spalinowego pod koniec XIX wieku umożliwiło powstanie omnibusów spalinowych ? czyli autobusów (auto ? sam, bus ? końcówka łacińskiego przypadku ze słowa omnibus = dla wszystkich, dosłownie ? wszystkim). Pierwsze konstrukcje (pierwotna nazwa Automobil-Omnibus, następnie Auto-Omnibus) powstały w firmie Benz na początku jej istnienia i w 1895 roku podjęły komunikację w Niemczech. Pierwsze autobusy powstawały przez zabudowę kabiny pasażerskiej na podwoziu samochodu ciężarowego i były napędzane silnikami o zapłonie iskrowym. Trzecia ? po fabrykach Daimlera i Benza ? niemiecka fabryka pojazdów silnikowych, Stoewer w Szczecinie była pierwszą fabryką autobusów4 sensu stricto. Produkcję rozpoczęto tam w latach 1899?1900. Wykonywano wtedy m.in. podwozia na eksport, karosowane w miejscu dostarczenia.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus#Historia_konstrukcji